Arkib | Baw.a.ku

Pernahtakdalamsatuharikaurasalain.
Adasatudetikbilasatuhariakutidaksedarapayangakubuat.
Jalanyangharihariakulaluakulangsungtakkenalrutinyangharihariakubuatakulangsung
taksedarcakapmakimakiyangharihariakuluahlangsungakutakperasan.
Akusepertitidakcamlangsungtidakingatlangsungwalhalbarusedetiktadiakulaluijalan
yangsamaulangirutinyangsamacakapmakiperkarayangsama.
Sepertiseluruhtubuhbadanakutidakdapatmemprosesapayangterjadisepertijiwaku
disentapsepenuhnyaolehtuhanlangsungjasadakuantarajejakkebumidantidak.
Masakanakunakmasukparkingkeretakulupayangmanabrekyangmanapedalminyakdanakhirnyaku
tersadaitepiparkingsebablanggarbonggolyangsipisipinakkenapilibombakurasamacamorangbodoh
yanghariharibawakeretatapilangsungtaktahumanabrekmanapedalminyak.
Akukeluarkeretakumenangismacambudakecilkehilanganibudipasarayakutermenungsampaikan
kapeldepankeretakutanyakuiniantarasedaratautidakdandenganselambakujawabsayadamasalahjiwa
perlahanlahandiarahkanakumasukeretadanakusepertiorangmengantukdi
hulurkanbantalmengikutsahajadanmenyelesaikanmasalahparkingakuyangterbengkalaitadi.
Sungguhmacamorangdunguakurasa.Akumasukbilikakududukdiamdiamakutarikselimutakupeluk
teddyakupandangsilingakukirakirakelajuankipasakukatupmatakubayangkankauaku
pelukteddykuatkuatakubayangkanteddyitukauakupejamataperlahanlahanakudibawapergi
olehizrailyanglamamenantikehadiranaku.

No comments: